środa, 12 października 2016

Podobni... jak bliźniacy?!


     Dopóki po świecie dreptało trzech naszych synków - Filip, Maks i Felek, a każdy był inny, ich wygląd i wzajemne (znikome) podobieństwo nie było dla nas nigdy tematem do dyskusji. Jeden był "mamusi", drugi "tatusia", a Feluś był "wymieszany". Przyjmowaliśmy piękną rzeczywistość bez zastanowienia i dopiero, gdy na świecie miały pojawić się bliźniaki, zaczęliśmy myśleć o tym, do kogo będą podobne. Przecież duże było prawdopodobieństwo, że będą identyczni!




     Jest rzeczą oczywistą, że gdy dowiedziałam się o podwójnej ciąży, w głowie miałam jeden obrazek: dwa małe, identyczne bobaski ze słynnego zdjęcia, na którym jednego mama nakarmiła dwa razy,  a drugiego wcale. Taki stereotyp bliźniąt jest powszechny i wiele osób wręcz dziwi się na widok niepodobnych do siebie bliźniaków. I mimo, że moja przyjaciółka miała bliźnięta różnej płci i całkowicie różnej fizjonomii, a ja na drugiej wizycie dowiedziałam się, że maluszki będą dwujajowe, więc nie identyczne - nie przeszkadzało mi to snuć uroczej wizji.
   
     Nie, żebym faktycznie tego chciała. Zdecydowanie było mi to obojętne. Myślę, że może to być tak samo urocze, jak i uciążliwe, a przy tym może nastręczać z czasem kłopotów wychowawczych. A nawet, dalej idąc, same identyczne bliźnięta mogą mieć problem z odnalezieniem swojej indywidualnej natury. Ale nie chcę drążyć tego tematu - ostatecznie nic o tym nie wiem ;) Tuż po porodzie okazało się, że z tych moich wyimaginowanych dwóch identycznych bobasków zostały... dwa całkiem odmienne maluszki. I od tej chwili zamiast szukać w nich różnic, na co przygotowywałam się psychicznie, szukam w nich podobieństw. I nie znajduję! Ani kolor skóry, ani kształt głowy, oczu, stóp, figura, nie mówiąc o samej twarzy... nie, no nie. Nawet ostatnio zaczyna być wyraźna różnica w wadze i wzroście - Leoś (który urodził się najmniejszy! O 200gr lżejszy od Gucia i o 1cm krótszy!) dzisiaj waży ponad dziesięć kilo, a Gucio - kilogram mniej!

Los jednak sprawił nam niespodziankę, której się absolutnie nie spodziewaliśmy. Żadne z nas nie założyłoby w najśmielszych wizjach takiej sytuacji: otóż Gucio i Leon są genetycznymi bliźniętami... a nawet, można powiedzieć, klonami... swoich najstarszych braci! I to jest dosłownie zaskakujące, niesamowite i nieprawdopodobne wręcz, jak identycznie odwzorowują nie tylko fizjonomię, ale charakter, nawyki, zachowania w poszczególnych sytuacjach... jesteśmy w szoku, z każdym dniem coraz bardziej :D Sami wielokrotnie zauważacie na zdjęciach niezwykłe podobieństwo Gucia do Filipa, a Leosia do Maksia... a dzisiaj pokażę Wam zdjęcia - niezbite dowody, że to jest prawda :D

GUCIO CZY FILIP? 









     I jak? :D Nie wydaje Wam się to niesamowite?!
     To popatrzcie teraz na...


LEOŚ CZY MAKSIO?







I najlepsze na koniec!!! To jest niemożliwe :D
Bliźniaki międzypokoleniowe, jak nic!!! 


Ja sama, przeglądając te zdjęcia, nie mogę się napatrzeć i nadziwić, jak to się stało? Gucio i Filip są bardzo podobni do mnie, Maksio i Leoś - kopie mojego męża. Ale żeby dwukrotnie udało nam się stworzyć tak podobne dzieciaki.. dosłownie podobni jak bliźniaki... dwa razy - tylko ze spoooorą różnicą wieku..? Śmiesznie się podzieliły te nasze geny! ;) 

Ale oczywiście, nie ma to żadnego znaczenia, tylko zaskakuje nas na każdym kroku, szczególnie, że podobieństwa są nie tylko na buziakach - Gucio zachowuje się identycznie jak Filip, tak samo reaguje na jedzenie (jakby ktoś miał go otruć ;) ), tak samo się obraża (a ma 10 miesięcy!), tak samo szybko zaczyna chodzić. Za to Leoś kocha jeść i spać, cudowne jest to dziecko - identycznie jak Maksio w jego wieku - tak samo siada w wielkim rozkroku, jak lalka (!), tak samo raczkuje, łapie w rączki tak nieporadnie, śmiesznie, jak osiem lat temu Maksio to robił... patrzymy na to z Dawidem i nie możemy się nacieszyć - Gucio i Leoś przypominają nam, jak było "dawno temu" z Filipkiem i Maksiem :D 

Ciekawe, co będzie dalej... myślę, że Leoś i Gucio stworzą team idealny, jaki dzisiaj tworzą starszaki :) Nie mogą bez siebie żyć! Wszyscy dookoła mówią, że wygląda, jakbyśmy mieli dwie pary bliźniaków - i Felusia, który za to, chociaż jeden, jest podobny po równo do obojga z nas - idealny, jedyny w swoim rodzaju i cudowny mix naszych genów!













     Jestem ciekawa, czy jesteście w stanie rozszyfrować na początkowych zdjęciach - zestawieniach, który jest który? ;) Myślę, że gdybym nie była autorką zdjęć, sama miałabym problem ;)

~ P.